Ζούμε σε μια εποχή που, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της
προσπάθειας των κεφαλαιοκρατών να την μεταβιβάσουν στον κόσμο της
εργασίας, η ανεργία και η φτώχεια αυξάνουν ραγδαία, αφήνοντας χιλιάδες
ανθρώπους στο περιθώριο.
Από
την άλλη, στα πλαίσια της υλοποίησης της περιοριστικής δημοσιονομικής
πολιτικής και της εμπορευματοποίησης της υγείας μειώνονται δραματικά οι
δαπάνες του δημοσίου στο ζωτικό τομέα της υγείας-πρόνοιας καιτο κράτος
αποσύρεται από την στοιχειώδη ευθύνη να καλύψει ακόμα και τις πιο
βασικές υγειονομικές ανάγκες μεγάλου τμήματος των κατοίκων της χώρας. Σε
πρόσφατη συνέντευξη του προέδρου της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας,
ομολογήθηκε ότι το ποσοστό του πληθυσμού της χώρας μας που δεν
έχει πρόσβαση στο ΕΣΥ ανέρχεται στο 20%, μετά την καθιέρωση και της
οικονομικής συμμετοχής του ασθενούς, σε αυτό. Τα 5 ευρώ για
επίσκεψη στα τακτικά ιατρεία, η πληρωμή του συνόλου του κόστους
νοσηλείας και των εργαστηριακών εξετάσεων για τους ανασφάλιστους καθώς
και ποικίλες άλλες πληρωμές με διάφορα ποσοστά ακόμα και για τους
έχοντες ασφαλιστική κάλυψη, έχουν καταργήσει ουσιαστικά το δικαίωμα στην
δωρεάν περίθαλψη. Γεγονός που για τον φτωχό ,τον άνεργο, τον βαριά και
τον χρόνιο πάσχοντα σημαίνει ολοκλήρωση του κοινωνικού του αποκλεισμού,
ραγδαία επιδείνωση της υγειονομικής του κατάστασης, απόλυτη μιζέρια και
πρόωρο θάνατο.
Αυτή η κοινωνική συνθήκη είναι βάρβαρη, άδικη και προσβάλλει κάθε αξία του σύγχρονου ανθρώπινου πολιτισμού.
Ως υγειονομικοί που βρεθήκαμε μαζί στην παρακολούθηση και στήριξη της
υγείας των 50 μεταναστών απεργών πείνας στο ΕΚΘ, ως αλληλέγγυοι στον
αγώνα τους για πλήρη και ίσα δικαιώματα με τους ντόπιους εργαζόμενους,
βιώσαμε την αξία και την αποτελεσματικότητα της αλληλεγγύης σε ένα τόσο
κρίσιμο τομέα της καθημερινότητας, όπως είναι η περίθαλψη και η φροντίδα
υγείας. Γνωρίσαμε επίσης από κοντά τα τελευταία χρόνια πώς η
αμφισβήτηση του δικαιώματος σε ποιοτική και δωρεάν περίθαλψη ξεκίνησε
από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, για να περάσει σταδιακά και
στους ντόπιους
Έλληνες πολίτες.
Και είμαστε πρόθυμοι και αποφασισμένοι να προασπίσουμε αυτό το δικαίωμα
αφενός με την συμμετοχή στον πολιτικό και κοινωνικό αγώνα ανοικοδόμησης
ενός πραγματικά δημόσιου και δωρεάν καθολικού συστήματος υγείας,
αφετέρου με την λειτουργία στην πόλη μας ενός ιατρείου-φαρμακείου κοινωνικής αλληλεγγύης.
Ένα ιατρείο που θα προσφέρει σε μόνιμη βάση, χωρίς καμιά απολύτως
οικονομική επιβάρυνση για τους προσερχόμενους, πρωτοβάθμια
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους ανεξαιρέτως τους ανασφάλιστους και
τους κοινωνικά αποκλεισμένους, Έλληνες και αλλοδαπούς, επιδιώκοντας και
πιέζοντας την πολιτεία να εξασφαλίζει δωρεάν και την αναγκαία κατά
περίπτωση, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη, νοσηλεία και
αποκατάσταση.
- Χωρίς πρόθεση, αλλά ούτε και αυταπάτη
για τη δυνατότητα υποκατάστασης του κράτους που αποσύρεται από την
ευθύνη φροντίδας των κατοίκων της επικράτειάς του και έχοντας πλήρη
επίγνωση των ορίων και των δυνατοτήτων της αλληλεγγύης στο χώρο της
περίθαλψης, αλλά και με σταθερή την πεποίθηση πως η αλληλεγγύη και η
υπεράσπιση δικαιωμάτων εκτός από διακηρυκτικό λόγο απαιτεί και
συγκεκριμένες δράσεις.
- Με την
ακράδαντη πεποίθηση ότι πρωτοβουλίες και δίκτυα αλληλεγγύης για τους
αποκλεισμένους σε όλα τα πεδία και τους τομείς είναι σήμερα απαραίτητα
για την διατήρηση της ανθρωπιάς μας, για την διατήρηση της συνοχής του
κοινωνικού ιστού, αλλά κυρίως για την επαναθεμελίωση σχέσεων και
συμπεριφορών που να ξαναχτίζουν συλλογικότητα και να αντιστρατεύονται
στην πράξη τον ατομικισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
- Παίρνοντας αισιοδοξία από ανάλογες
πρωτοβουλίες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και έχοντας πολλοί από μας
εμπειρία από μικρότερης κλίμακας κινήσεις αλληλεγγύης στο χώρο της
πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και
- Έχοντας επίγνωση εκ των προτέρων του
δύσκολου έργου που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, λόγω των τεράστιων
αναγκών που έχουν διαμορφωθεί και των τεχνικών και διαδικαστικών
δυσχερειών στην προσπάθεια να ανταποκριθούμε στην αυξημένη ζήτηση δωρεάν
φροντίδας.
Απευθυνόμαστε
σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς και τα συνδικάτα της
Θες/νίκης, καθώς και στα δημοτικά συμβούλια και τις εκλεγμένες
δημοτικές αρχές, ζητώντας την ηθική και υλική στήριξη, της λειτουργίας
ιατρείου δωρεάν παροχής πρωτοβάθμιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και
φροντίδας υγείας, με υγειονομικούς που δεν εξαργυρώνουν την αλληλεγγύη
και την συλλογική δράση σε κανένα επίπεδο της κοινωνικής ζωής. Η υλική
στήριξη αφορά οικονομική ενίσχυση εφάπαξ ή σε σταθερή ετήσια βάση για
την πληρωμή του αναγκαίου χώρου και των κοινοχρήστων του, τον ιατρικό
εξοπλισμό και τα φαρμακευτικά και άλλα αναλώσιμα, την δαπάνη των
ενημερωτικών φυλλαδίων και της απαραίτητης γραφικής ύλης και των πάγιων
εξόδων (ρεύμα, τηλέφωνο κλπ).
- Υπηρετώντας μια ανάγκη προσωπική, συλλογική, υγειονομική, κοινωνική και κινηματική
- Αναδεικνύοντας την τραγικότητα του ελλείμματος στην υγεία των ανασφάλιστων και των αποκλεισμένων του εθνικού συστήματος
- Επιστρατεύοντας δυναμικές αλληλεγγύης και αυτοδιαχείρισης
- Διακινδυνεύοντας να μας αποδοθεί η μομφή του εθελοντισμού και της φιλανθρωπίας
- Η πρωτοβουλία των αλληλέγγυων
υγειονομικών της πόλης, εκτιμά ως αναγκαιότητα την λειτουργία κοινωνικού
ιατρείου για ανασφάλιστα άτομα.
- Και καλεί τους υγειονομικούς της πόλης να πλαισιώσουν με την παρουσία και συμμετοχή τους αυτή την προσπάθεια.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
